Bijna jarig!!!

Lieve Tuur,

Overmorgen word je al acht jaar… en wat kijk je er naar uit!!!

Je bent al dagen, maanden aan het aftellen naar jouw dag, want in jouw beleving lijkt het al zo lang geleden dat je nog jarig bent geweest.

Je zevende verjaardag is in een waas voorbij gegaan. 

Je vroeg wat we toen gegeten hebben, welke cadeautjes je hebt gekregen,… 

We hebben je erover verteld, we hebben je foto’s laten zien, maar je hebt geen enkele herinnering aan die dag. De tranen stromen over je wangen…

In het afgelopen jaar zijn er veel dingen op je pad gekomen die een zevenjarige niet zou mogen meemaken! Voor ons is het een jaar van veel verdriet, maar ook een jaar waarin je uiteindelijk opnieuw werd geboren!!! 

We kregen antwoorden op onze vragen, je behandeling werd gestart en elke dag zagen we meer en meer een stukje Tuur opgroeien. 

We hebben je op een jaar tijd (letterlijk) terug leren lopen en leren loslaten.

We namen elk een hand en hielden je vast tot je zei ik kan het weer alleen.

En vandaag sta je er helemaal… een wijze, pientere, nieuwsgierige, babbelgrage, levendige, vrolijke, dappere jonge kerel die volop zijn weg aan het zoeken is in deze grote wereld.

De opmerkingen ‘allez mama’ of ‘ik doe dat wel alleen’ of ‘wil je luisteren, ik was nog niet uitgebabbeld’ doen ons glimlachen… welkom in de wereld van een 8-jarige!!!

Lieve schat, blijf wie je bent, blijf in jezelf geloven en doe zo verder! We zijn enorm fier dat we jouw mama en papa mogen heten!!!

Dikke zoen!!!