Dag op dag twee jaar geleden kregen we te horen wat er met
onze Tuur aan de hand was. Er woonde een klein monster in zijn hoofd. Een lange
weg van onzekerheid, vechten en doorzetten lag voor hem en ons. Gevoelens van machteloosheid
en verdriet overheersten deze periode. Tuur heeft deze periode fantastisch goed doorstaan, zoals
een echte superheld. De strijd heeft het monster doen slapen, hopelijk voor
heel lang.We beginnen aan een nieuwe cirkel… verwerking, aanvaarding
en leren omgaan met zijn blijvende beperkingen. Niks is nog zoals voorheen… en
ja zelfs na twee jaar blijft dit moeilijk!!!
Elke jaar speelt de film zich opnieuw af en 'ontdekt' ik dingen die ik me niet meer herinnerde. En dat is oke, dat is een deel van het verwerkingsproces...
Elke jaar speelt de film zich opnieuw af en 'ontdekt' ik dingen die ik me niet meer herinnerde. En dat is oke, dat is een deel van het verwerkingsproces...
Toch hebben we ook veel wijsheden geleerd en mooie momenten beleefd. De kleine dingen zijn des te mooier en waardevoller. We zijn supertrots op Tuur, een wijze kerel die ons nog vaak de ogen zal openen en zal verbazen!!!
