vrijdag 29 april 2016

29 april 2016

Fruitsnacks, het Haspengouws fruitbedrijf van Karel Paesmans, opent vandaag de allereerste “wensboomgaard” ter ere van Make-A-Wish. Wenskinderen die in 2016 hun wens in vervulling zagen gaan, krijgen exclusief hun eigen boom en mogen daar – letterlijk – de vruchten van plukken. Als sponsor wilden zij graag meer betekenen: de kinderen krijgen hun eigen boompje (incl naamplaatje!) én ze worden op de jaarlijkse plukdag uitgenodigd om zelf te oogsten. Op deze WorldWishDay mocht Tuur als eerste zijn boompje opzetten :-).


maandag 25 april 2016

25 april 2016

Een nieuwe week, een nieuwe bloedcontrole...


Tuur zijn bloedwaardes waren goed gestegen dus het is opnieuw tijd om het gewone leventje op te pakken... eventjes, want volgende week maandag is het weer D-Day!!! Dan wordt Tuur in Leuven verwacht voor een nieuwe controlescan. Spannend!!!

donderdag 21 april 2016

21 april 2016

Vandaag is Tuur thuis komen eten, want zijn grote vriend Wubbe kwam speciaal langst om samen met Tuur zijn bokes in de boomhut op te eten.
Daarna werden Tuur en Fien door Wubbe, in hoogst eigen persoon, terug naar school gebracht.
Kijk en geniet mee...

Ooohhh een cadeautje van Wubbe...



Hmmm...



Nog even tijd om te spelen...




Met Wubbe naar school... een hele belevenis!!!






18 april 2016

Namiddag werd Tuur verwacht in Leuven voor een bloedcontrole. Alles verliep heel vlotjes en de resultaten wezen uit dat de witte bloedcellen aan het stijgen zijn. Ze staan nog redelijk laag dus we blijven voorzichtig...



zondag 17 april 2016

17 april 2016

Vrijdagochtend sloeg de paniek ons even om het hart... Tuur voelde zich niet goed en hij had koorts!!! De eerste keer sinds de start van de behandeling.
We besloten meteen om hem thuis te houden van school, even al het infectiegevaar beperken. Een dagje rust en een goede nachtrust hebben hem deugd gedaan. Gisterenochtend was zijn temperatuur terug normaal en voelde hij zich terug in orde.

In de namiddag diende het volgende zich aan... Tuur had een hele pluk haren in zijn hand! Ik geloofde niet wat ik zag, maar ook ik had een hele pluk vast toen ik door zijn haren ging.
Wat nu? Wachten tot ze verder gaan uitvallen of de haren af doen?
Tuur heeft de knoop doorgehakt, hij wilde dat zijn haren afgeschoren werden... Het was een moeilijke beslissing, want hij was zo fier op zijne 'hanekam'!
Het ging allemaal gepaard met veel boosheid en traantjes... terecht!!! We gaan richting het einde van de behandeling en nu moeten die haren toch nog uitvallen... We staan terug met onze beide voetjes op de grond!



donderdag 14 april 2016

14 april 2016

Vandaag de laatste chemo-soldaatjes van dit blok in Leuven gaan halen... in sneltempo!!!

Om half 8 aangekomen in Leuven en om half 10 waren we al terug richting huis aan het komen. Aanprikken, controle door de dokter en toedienen van de chemo... het verloopt allemaal heel vlotjes.



De bloedresultaten waren ook snel gekend. Zijn witte bloedcellen waren weeral gezakt, naar amper 550. Dit was wel even verschieten. Het is de eerste keer dat we deze situatie meemaken en wat nu???
Ik heb de dokter even laten komen om wat extra vragen te stellen. Tuur mag zijn activiteiten gewoon verder zetten. Dit snapte ik niet goed, maar na een hele medische uitleg werd het allemaal iets duidelijker.

Dit neemt niet weg dat ik een dolenthousiaste Tuur met een heel klein hartje naar school laat gaan, met een hele waslijst waar hij rekening mee moet houden. Hij vraagt aan mij of ik ongerust ben en ja... dat ben ik zeer zeker. Toch maar even de juf inlichten en vragen of ze een extra oogje in het zeil kan houden. Gelukkig kunnen we terugvallen op een geweldig schoolteam! Hij doet het super goed, maar hij is toch zo kwetsbaar...




donderdag 7 april 2016

7 april 2016

Nadat de batterijtjes gisteren een beetje bijgeladen werden, was het vandaag weer tijd om richting Leuven te rijden... chemosoldaatjes halen...

Vandaag hebben we iets langer op de chemo moeten wachten dan we de laatste weken gewoon waren, want onze super-verpleger was nog niet aanwezig om er vaart achter te zetten. 
Nadat de chemo rond 10.30 was ingelopen, kreeg Tuur een vervelende kriebel in de keel die hem deed denken aan zijn allergische reactie enkele weken geleden. Zowel Tuur als ik waren er niet gerust in en op advies van de dokter zijn we nog in Leuven gebleven tot alles voorbij was. 

Ondertussen waren de bloedresultaten gekend. Zijn bloedwaardes waren allemaal 'oke'. Zijn witte bloedcellen stonden opmerkelijk lager dan anders, dat zou te wijten zijn aan zijn nieuwe chemo van vorige week. Volgens de professor zou hij niet heel lang laag staan en mag hij alle activiteiten zoals scouts, school gewoon blijven volgen... oef!!!

Rond 11.45 konden we opgelucht en gerustgesteld richting huis vertrekken. Tuur is sneller moe en we voelen dat zijn emotionele chemo-dip er zit aan te komen. Een minder leuke week die er aan komt, maar... 



6 april 2016

Eens thuisgekomen heeft Tuur geen lichamelijk klachten meer gehad van de chemo... oef!!! 

Emotioneel heeft hij het wel weer wat moeilijker. In het algemeen is hij wat gevoeliger in die zin dat ergens tegen stoten of een duwtje sneller pijn doet. Niet evident voor een spring-in't-veld als Tuur.

Om hem wat af te leiden en op te vrolijken is zijn grote zotte vriend nog eens op bezoek geweest...


Rescue papa...



Gekke fietsen?!?!



Garagist Wubbe (af te raden!)



Samen op de Wii...



Wubbe heeft 'grote' dorst...




vrijdag 1 april 2016

1 april 2016

We zijn dag 2 heel rustig gestart na een moeilijke nacht. 

Met maagpijn en een misselijk gevoel is Tuur de nacht ingegaan. Om de 2u kwam de verpleging de parameters en medicatie controleren omdat Tuur zich zo ellendig voelde. Om 24u was de medicatie uitgewerkt en moest hij overgeven. Tuur was echt niet goed en dan moest nog zijn hele bed heropgemaakt worden. Een hoopje ellende in het midden van de nacht.

Bij deze chemo moeten we extra alert zijn dat er geen bloed in de urine zit. Dit kunnen we controleren door in de opgevangen urine elke keer een teststrip te steken. Gelukkig was dit telkens ok. Ik maakte me wel wat zorgen omdat Tuur niet goed kon plassen. Om 6u deze ochtend was dat probleem opgelost. Een nadeel was dat het bed weeral heropgemaakt moest worden.

Vanmorgen rond 8u is onze dag stilletjes begonnen, letterlijk, want tot de middag heeft Tuur amper iets kunnen zeggen en is hij niet uit bed geweest. Zelfs water binnenhouden lukte niet, dus heeft men de medicatie tegen misselijkheid wat opgedreven. 
Het is lang geleden dat ik hem nog zo ziek heb gezien. Dan breekt mijn hartje weer even, maar ik ben blij dat ik bij hem kan zijn!



De medicatie helpt redelijk snel en 's middags lukt het om een beetje te eten (dat blijft er in!!!). Na wat cola zonder bruis gedronken te hebben, begint Tuur te herkomen... oef!

We mogen een beetje vroeger naar huis dan voorzien, op voorwaarde dat Tuur nog veel water drinkt! Zo gezegd, zo gedaan... voor een keertje lukt dat zonder problemen.



There is no place like home om je beter te voelen. Tuur vindt zelfs nog energie om samen met Fien en papa de groentjes in de groentenbakken te planten en zaaien. Hun eigen moestuintje... heerlijk!!!