Met maagpijn en een misselijk gevoel is Tuur de nacht ingegaan. Om de 2u kwam de verpleging de parameters en medicatie controleren omdat Tuur zich zo ellendig voelde. Om 24u was de medicatie uitgewerkt en moest hij overgeven. Tuur was echt niet goed en dan moest nog zijn hele bed heropgemaakt worden. Een hoopje ellende in het midden van de nacht.
Bij deze chemo moeten we extra alert zijn dat er geen bloed in de urine zit. Dit kunnen we controleren door in de opgevangen urine elke keer een teststrip te steken. Gelukkig was dit telkens ok. Ik maakte me wel wat zorgen omdat Tuur niet goed kon plassen. Om 6u deze ochtend was dat probleem opgelost. Een nadeel was dat het bed weeral heropgemaakt moest worden.
Vanmorgen rond 8u is onze dag stilletjes begonnen, letterlijk, want tot de middag heeft Tuur amper iets kunnen zeggen en is hij niet uit bed geweest. Zelfs water binnenhouden lukte niet, dus heeft men de medicatie tegen misselijkheid wat opgedreven.
Het is lang geleden dat ik hem nog zo ziek heb gezien. Dan breekt mijn hartje weer even, maar ik ben blij dat ik bij hem kan zijn!
De medicatie helpt redelijk snel en 's middags lukt het om een beetje te eten (dat blijft er in!!!). Na wat cola zonder bruis gedronken te hebben, begint Tuur te herkomen... oef!
We mogen een beetje vroeger naar huis dan voorzien, op voorwaarde dat Tuur nog veel water drinkt! Zo gezegd, zo gedaan... voor een keertje lukt dat zonder problemen.
There is no place like home om je beter te voelen. Tuur vindt zelfs nog energie om samen met Fien en papa de groentjes in de groentenbakken te planten en zaaien. Hun eigen moestuintje... heerlijk!!!
Sterkte Tuur! Super van jullie tuintje, binnenkort worden jullie ook een groeneKadee :) Nog een fijne vakantie, Kim
BeantwoordenVerwijderenTuur is een supermanneke, maar zijn mama en papa zijn evenzeer SUPER om hem zo goed op te vangen !!! Personen die rondom een zieke leven, hebben het even moeilijk. En dat word veelal vergeten !!!! Vandaar voor jullie een dikke pluim !!!
BeantwoordenVerwijderen