donderdag 18 februari 2016

18 februari 2016

Na enkele weken rust gehad te hebben, zijn Tuur en papa weer vol goede moed naar Leuven gereden om aan ronde 4 te beginnen.

Naast het halen van een nieuwe lading chemo-soldaatjes, stond er ook een uitgebreid gehooronderzoek op het programma.

Bij aankomst op de afdeling werd Tuur met open armen ontvangen. Na het aanmelden moesten ze nog even wachten voordat ze een kamer toegewezen kregen. De valiezen waren nog maar net op de kamer wanneer ze Tuur kwamen halen om aangeprikt te worden.



Daarna was het de hoogste tijd om mee te gaan met het interne ziekenhuistransport. Tuur werd om 10.30 in Sint-Rafaƫl verwacht voor zijn gehoortesten. Deze onderzoeken gebeuren omdat de chemo het gehoor zwaar kan beschadigen, maar hier kregen papa en Tuur enkel goed nieuws. Zijn gehoor is hetzelfde gebleven en zo goed als perfect. Enkel de hoge geluidstonen hoort hij niet, maar dat wisten we al.

Een drietal uurtjes later kwamen Tuur en papa terug aan op gasthuisberg en waren ze heel blij dat ze konden eten. Ondertussen kregen ze te horen dat de bloedresultaten in orde waren en dat de chemo door kon gaan!

Na het (late) middageten, stond de juf van de ziekenhuisschool al klaar om Tuur weer wat bij te leren. De chemo stond al klaar toen Tuur een uurtje later terugkwam van school. Hopla... daar konden de soldaatjes weer naar binnen marcheren...


Helaas verliep het vandaag net iets anders dan anders. Een uurtje na de start van de chemo, begon Tuur ineens te klagen over een vieze smaak in zijn mond en dat zijn keel fel prikte. Papa gaf Tuur wat te drinken en toen was alles in orde (dacht hij).
Na enkele minuten kloeg Tuur opnieuw over een vieze smaak in de mond en een felle prikkel in de keel. Deze keer kwam ook zijn neus toe te zitten, zwol zijn keel op en geraakte hij in ademnood.
Papa heeft meteen alarm bij de verpleging geslagen die er op hun beurt de dokters bijhaalden.
Tuur had een allergische reactie op zware chemo gedaan.
Tuur kreeg meteen 2 soorten medicatie toegediend die de allergische reactie tegen konden gaan. Een halfuurtje later waren de symptomen zo goed als weg.
Blijkbaar komt dit regelmatig voor, maar het was toch wel even schrikken!!! Tuur was helemaal onder de indruk en heeft wat tijd nodig gehad om te bekomen. Het was een enge ervaring!



Tegen de avond kreeg hij nog vrolijk bezoek van Lizzy en Limoen... de zotte cliniclowns die voor afleiding konden zorgen!



We zijn allemaal goed geschrokken en zo weer met onze beide voetjes op de grond gezet. Vanaf de volgende ronde gaat Tuur twee andere soorten chemo (om de beurt) krijgen. Dat wordt weer afwachten hoe hij daarop zal reageren en hopelijk hebben ze dezelfde positieve werking!!!


2 opmerkingen:

  1. Zal inderdaad wel even schrikken geweest zijn. Succes nog md soldaatjes en toch fijn te lezen dat z'n gehoor hetzelfde gebleven is. Komaan he SuperTuur! You can do it!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pff... Even schrikken, maar weer super gedaan Tuur!

    BeantwoordenVerwijderen