Het verkeer, het inchecken en aanprikken verliep allemaal heel vlotjes.
De chemo liet wat op zich wachten, daardoor duurde het allemaal wat langer. In tussentijd heeft Tuur een zoektocht op dagzaal gedaan, geknutseld, op de playstation en op de IPad gespeeld.
Uiteindelijk was de chemo er, maar geen paal om hem aan op te hangen... En nu? De vindingrijkheid van verpleger Raf biedt altijd een oplossing! Zo konden we nog op een redelijk uur richting huis rijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten