Toen was voor mij de maat vol en volgde de ontlading. De dokter nam haar tijd om begripvol naar ons verhaal van vandaag te luisteren. Ze ging het meenemen en verder bekijken, want dit kon inderdaad niet. Ik ben benieuwd...
Een lieve verpleegster heeft in-tussen-tijd alles op alles gezet zodat we zo snel als mogelijk naar een kamer konden. Ze had ook nog een spaghetti voor ons gezorgd zodat we iets te eten hadden. Dank je wel!!!
Even later werden de chemo-soldaatjes aangevoerd en konden we ons installeren op onze kamer. Nu kunnen we bekomen van een woelige chaotische dag en genieten van de rust!
Na zo'n frustrerende communicatieloze dag kan er voor Tuur nog een lachje af, chapeau! Hopelijk geraken deze positieve vibes ook tot bij mama en papa zodat deze ellendige dag een beetje 'zen' kan afgesloten worden.
BeantwoordenVerwijderenVan ons krijgen jullie alvast een MEGADIKKE duim!
Niet te geloven ... Dit kan toch niet zeg!!! En die Tuur blijft dan zo dapper en flink ... Tuur, chapeau!!! En mama en papa, voor jullie ook!!! x
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, wat een gebrek aan communicatie en wat menselijkheid!!! Je hebt goed gedaan dat je je frustraties even de vrije loop hebt gelaten... Ze zullen het nu hopelijk wel begrepen hebben! Ik verwacht nu toch ook dat je alle zorgen en begrip krijgt die jullie nodig hebben. En aan Tuur weer een hele dikke knuffel!! xxx
BeantwoordenVerwijderenWat een bewogen dag! Gelukkig eindigde hij toch nog goed maar ik kan me voorstellen dat het echt niet prettig was. Hopelijk verloopt de communicatie vanaf nu wat beter, ik duim er alleszins voor. Succes met de chemo soldaatjes! Hopelijk mogen jullie ook weer snel naar huis. X
BeantwoordenVerwijderen