- Tuur heeft weer veel bijgeleerd van zijn juf Hilde. Wat doet hij het goed en gaat hij vlot vooruit!
- We zijn gaan bowlen met onze vriendjes. In een bijna lege bowlingzaal konden ze zich laten gaan. Tuur had mama helemaal ingehaald!
- Juf Kim is komen knutselen en spelen met Tuur. Hij heeft er intens van genoten!
- En 'eindelijk' (zoals Tuur het zegt) is Lenthe eventjes op bezoek geweest. Hij was helemaal in zijn nopjes!!!
Ook hebben we drie nieuwe aanwinsten... gekregen van een collega van papa. Dank je wel ome Jo!!!
Tuur voelt zich nog steeds goed... af en toe last van braakneigingen en wat meer moe. Dat laatste speelt hem soms wat parten omdat hij het nog steeds moeilijk heeft om zijn grenzen aan te voelen. Dan kan de stemming ineens omslaan en hebben we een boze, gefrustreerde en verdrietige Tuur.
De vele 'moetes' en 'niet moges' worden hem soms ook te veel: altijd maar handen wassen, altijd alleen in bad, niet op blote voeten,...
Het doet ons enorm veel pijn om hem intens verdrietig te zien om deze gewone dingen die voor hem helemaal niet meer vanzelfsprekend zijn!
Ben en ik hebben afgelopen weekend ook allebei onze klop gekregen. Het is als buitenstaander moeilijk om te begrijpen hoe we ons voelen en voor ons moeilijk om uit te leggen, maar onderstaande tekst verwoordt het best wel goed...
Er wordt naar ons gekeken, alles lijkt oké,
Tuur kan toch weer alles en doet vol leven mee.
Achter de schermen gaat het er vaak anders aan toe,
Tuur is dikwijls boos en ook wel regelmatig moe.
We moeten hem zeggen, Tuur dit kan niet en dat mag je niet,
De frustraties en het verdriet is iets wat niemand ziet.
Hij wilt spelen met vriendjes en hij wilt graag leren,
maar door de grote kans op infecties moeten we vele dingen weren.
Hij is zo kwetsbaar en het doet ons veel pijn,
Af en toe willen we gewoon even boos, verdrietig en bang zijn.
De weg is nog lang en we weten niet wat er komen gaat,
wat als het even wat minder gaat?
Laat ons boos zijn of verdrietig, die emoties moeten er uit,
Met begrip en steun, kunnen we dan weer even vooruit!
Morgen gaat we weer richting Leuven om voor de derde keer chemo-soldaatjes te gaan halen!!!
Prachtig gedicht!
BeantwoordenVerwijderenVeel succes nog. Hopelijk worden de braakneigingen minder. We denken ook aan jullie!
BeantwoordenVerwijderenWoorden om stil van te worden!! Naast de begrijpende gevoelens, zie ik toch een enorm sterk en mooi gezin, vergeet dit niet. Veel sterkte, Kim xxx ps. En Tuur ... hou je SuperDoos maar klaar voor volgende week hé :)
BeantwoordenVerwijderenJullie zijn een enorm sterk gezinnetje!!! En wat een mooi gedicht!!! Prachtig geschreven!!! Het is hoe dat je het zegt, omstanders weten niet wat jullie doormaken, maar vind prachtig dat jullie binnen jullie gezin jullie zelf kunnen zijn en deze gevoelens met elkaar kunnen delen!!! Samen zijn jullie zo sterk!!! En we zullen er altijd zijn om jullie te steunen!!! Xxx
BeantwoordenVerwijderenFijn dat Tuur weer zo genoten heeft!!! Inderdaad, we zien niet alles, zeker niet de frustraties en het verdriet, de boosheid en de angsten ... Maar we zien wel dat jullie het als gezin zo goed doen!!! Jullie halen er kracht uit en geven die door aan iedereen die met jullie begaan is!!! Heel mooi gedicht, passende woorden!! Doe het maar zo goed als je kan, Supertuur!! Ik ben fier op jou!! Je moed en dapperheid sieren jou!! Kus.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie tekst! We begrijpen het helemaal!! Zo goed als het de ene dag gaat, zo moeilijk is de andere dag.... Veel ups en downs...maar jullie zoeken steeds een goede middelmaat om er mee om te gaan! Doe zo verder xxx
BeantwoordenVerwijderen