Super Tuur: 16 september 2015

Het schooljaar is ondertussen twee weken bezig en dit geldt ook voor Tuur. Op enkele verplichte bezoekjes aan Leuven na, is hij zo goed als altijd aanwezig geweest. Hij vindt het heerlijk om naar school te kunnen gaan. Zelden een kind gezien dat zo staat te springen om naar school te mogen gaan.

Het loopt natuurlijk niet altijd even gemakkelijk. Na heel wat maanden amper 'geleefd' te hebben, want zo is het wel als we terug blikken, heeft Tuur wat aanpassingstijd nodig.

Dan spreek ik over het terug functioneren in groep, het omgaan met de drukte op de speelplaats, de vele (nieuwe) indrukken die op hem afkomen kunnen plaatsen, het 'leren' en concentreren, het huiswerk,... Alsook het leren voor zichzelf opkomen: aangeven wanneer het te veel wordt, hij zich niet goed voelt of zeggen wanneer zijn oogjes niet meewillen of kunnen.

Hij heeft de voorbije twee weken al heel wat grenzen verlegd, want we mogen niet vergeten dat hij in het tweede is gestart, maar wel met een achterstand. Ook hier hebben we gemerkt dat Tuur een echte doorzetter is, want zoveel als mogelijk wilt hij gewoon met zijn klasgenootjes meedoen.

Dit gaat thuis vaak gepaard met veel traantjes als hij het even niet meer ziet zitten, maar opgeven staat niet in zijn woordenboek!

Ook voor mama en papa is het een uitdaging om alles op mekaar afgestemd te krijgen tijdens en na de schooluren. Het is niet gemakkelijk om een evenwicht te vinden in dit hele proces. Zelfs voor ons is het soms moeilijk om het verschil te zien als Tuur het niet ziet zitten of echt moe is of dat hij het echt niet kan. Hoe ver gaan we in het stimuleren en aanmoedigen als de traantjes vloeien? Het kost op het moment veel tijd en energie en we leren met vallen en opstaan en vooral... doorgaan!!!

Maar weet je wat... we doen dat allemaal met veel liefde, want we geloven in hem! Hij komt er wel... op zijn tempo! Hij voelt zich goed en dat is het belangrijkste.
We hebben terug een bijna 8-jarige in huis die zich afzet tegen mama en papa, die ons van antwoord dient en zelfs wat brutaal is... Het is vreemd, terug leren loslaten en grenzen stellen, maar we genieten er ook van! Tuur is back!!!