Vanmorgen werden we om 9u in Leuven verwacht op dagzaal.
Eerst stond er een bloedcontrole gepland en daarna de NMR-Scan. Het verkeer verliep vlot en we waren vroeger dan gepland in Leuven.
In de 'papieren' stond dat Tuur de scan onder narcose moest doen, maar daar was ons niks van gecommuniceerd en hij was dus bijgevolg ook niet nuchter. De vorige keer hadden we dit gevraagd en toen kregen we als antwoord dat hij te oud was. Dus de scan ging door zonder narcose.
Een gelukje want papa en Tuur mochten na het aanprikken meteen mee om onder de scan te gaan. We hadden Tuur zijn oortjes meegenomen om het ergste lawaai een beetje op te vangen. Hij heeft dat heel goed gedaan, heel stil gelegen en net toen er contrastvloeistof ingespoten moest worden, kwamen de traantjes bij Tuur en werd het hem te veel. Op dat moment stond de machine stil dus had papa de tijd om hem even te troosten.
Rond 11u waren de mannen terug en waren de bloedresultaten ook gekend. Tuur had bloedplaatjes en bloed nodig. Het zou een lange dag worden...
Ondertussen heeft hij de dokter, de ergo, de kiné en de psychologen gezien. Een drukke vermoeiende dag... In de namiddag heeft hij een bedje gevraagd dat hij wat kon rusten.
Het voordeel aan zo een lange dag in Leuven is, dat we voor we naar huis ging de resultaten van de scan wisten. De dokter kwam zeggen dat de scan goed was. Er is niks veranderd ten op zichte van vorige keer, het is dus stabiel gebleven. Eerlijk durf ik zeggen dat ik niet goed weet hoe ik me hierbij voel. Het is alleszins niet gegroeid en daar zijn we heel blij om!!!
Een lichtpuntje om te koesteren!! x
BeantwoordenVerwijderen