1 oktober 2015

Tegenwoordig als ik me achter de computer zet om de blog te schrijven, voelt het alsof ik elke keer weer hetzelfde ga vertellen. Elke week leven we toe naar het dagje Leuven, waar we wachten tot Tuur aangeprikt wordt en wachten op de bloedresultaten. De spanning die erbij komt kijken, worden we niet gewoon, integendeel...  De bloedresultaten bepalen hoe de rest van de dag, de week en uiteindelijk Tuur zijn hele traject er uit zal zien. Hier gaan we dus weer...

Tuur was vandaag vroeg wakker, hij kwam bij ons liggen en zei: "Mama, ik voel dat vandaag de chemo niet zal doorgaan.". Goedemorgen...

Papa en Tuur zijn vandaag opgereden naar Leuven. Na de file, het aanmelden, het aanprikken konden ze zich wat settelen op de kamer en is Tuur naar school geweest.

Na een uurtje hard werken op school waren de bloedresultaten gekend en jammer genoeg heeft Tuur het heel goed aangevoeld. Zijn bloedplaatjes stonden weer te laag (20.000) om chemo kunnen te krijgen. Ook deze keer heeft hij nog eens een extra lading bijgekregen. Nadat de plaatjes waren ingelopen, konden papa en Tuur terug huiswaarts keren. 

Tuur begint beter en beter te beseffen dat wanneer er een week uitgesteld wordt, dat er aan het einde van de rit een weekje bijkomt. Maar uiteindelijk vond hij het allemaal al snel oke, want hij mag nog steeds naar school gaan. Op naar volgende week voor een nieuwe poging...