2 december 2015

Tuur zijn misselijkheid hebben we afgelopen weekend met medicatie goed onder controle kunnen houden. We merken weer dat de chemo in zijn lichaam aan het werk is: bleek, rode kringen/wallen onder zijn ogen, moe, weinig kunnen verdragen en emotioneler reageren of kort samengevat... Tuur zijn in zijn chemo-dip!

Zondag werden we verwacht op het sinterklaasfeest van De Kleine Prins.
De kleine prins is een vzw die in 1974 opgericht werd door de ouders van Steven, een kind met kanker. Inmiddels is de vzw uitgegroeid tot een grote groep vrijwillige medewerkers die zich met hart en ziel inzetten voor gezinnen met kinderen die getroffen worden door een vorm van kanker.
Het was onze eerste deelname aan een activiteit van De Kleine Prins en het is een super-ervaring geweest!!!

Tuur is volledige dagen naar school geweest, hij is zelfs niet thuis komen eten én ik ben hem niet moeten gaan halen. Het is duidelijk dat hij zijn draai op school heeft gevonden. Hij voelt zich goed tussen zijn vriendjes!!!

Gisteren heeft hij zijn eerste negatieve ervaringen gehad... lichamelijk en verbaal.
Door zijn zichtbeperking is hij tegen een kindje gebotst, met een kapotte knie en een kleine woordenwisseling tot gevolg.
Dat kinderen hard kunnen zijn heeft hij ook mogen ervaren... Lelijke woorden die recht tot in zijn hartje sneden, kreeg hij te horen. Het doet hem veel verdriet! Anderzijds is het ook moeilijk voor een kind om zich maar iets of wat in te beelden wat Tuur moet doormaken.
Maar goed dat er des te meer vriendjes waren die het voor hem opnamen en hem te hulp schoten!!! Dat gaf hem een goed en veilig gevoel! Hij is er heel dankbaar voor dat er zoveel vriendjes waren om hem op te vangen in zijn verdriet!

Altijd zin om te gekken met kleine broer...

Morgen gaan papa en Tuur weer klaar een nieuwe lading chemo-soldaatjes halen!!!