31 december 2015

De laatste dag van 2015...

2015 was een zwaar jaar waarin we veel obstakels op ons pad zijn tegengekomen:
- De wederopbouw van ons huis, onze thuis
- Het opnieuw leren samenleven als gezin en dit met een extra persoontje erbij
- De na-zwangerschapshormonen die volop terug hun plekje terug aan het zoeken zijn... niet simpel ;-)
- Bij het ontdekken van de ziekte van Tuur zijn we het zwaarst getroffen, in ons eigen vlees en bloed. Ze zeggen: 'Als ze aan je kind raken...' Awel, het is waar!!!
- Onze relatie heeft veel 'klappen' moeten incasseren en nog is het zoeken. Verwerken doen we elk op onze eigen manier en zo hebben we ook elk afzonderlijk, groot en klein, onze dieptepunten gekend het afgelopen jaar.

MAAR... toch was 2015 ook een mooi jaar. We hebben al veel geleerd uit al deze obstakels.
We hebben leren genieten van en het geluk te halen uit de kleine dingen in het leven.
We hebben geleerd dankbaar te zijn voor al die dingen die anders zo vanzelfsprekend waren.
We hebben geleerd dat een klein gebaar vaak een groot verschil kan maken, dat een vriendelijk woord je dag kan maken.

Vandaag, op de laatste dag van 2015, staan we er nog steeds. Misschien met wat extra littekens op onze ziel en wat extra wijsheid in onze rugzak.
Maar vooral zijn we zo ver geraakt door de steun, hulp en liefde die we gekregen hebben van onze familie en vrienden rondom ons en door de vele bemoedigende, hartverwarmende woorden van mensen veraf en dichtbij. Dank jullie wel hiervoor...

Laat 2016 maar komen, wij zijn er klaar voor om nog meer te leren, nieuwe antwoorden te krijgen en vooral... te blijven genieten van de kleine dingen!!!

We hopen dat jullie met Tuur blijven meereizen en vooral dat we in het najaar van 2016 kunnen klinken op een goede afloop!