donderdag 23 juli 2015

23 juli 2015

Vandaag zijn we, samen met oma en opa Beringen, gaan wandelen in Bovie.



Tuur heeft er, samen met Fien en Ties, van genoten om er nog eens uit te zijn.
Hij heeft al volop geoefend tegen dat hij terug gaat turnen...





 


Ik heb altijd al een bepaalde foto in gedachte gehad die ik graag van de kindjes zou willen maken. In mijn ogen DE perfecte broers-zus foto: Ties, een handje gevend, tussen Tuur en Fien in. Vandaag was het eindelijk  zo ver...

Uit de hele collectie foto's, vond ik vrij snel de perfecte foto voor mij...

Na het 'bewerken' van de foto rolden echter de tranen over mijn wangen. Zoveel gevoelens komen naar boven die een rollercoaster aan emoties teweeg brengen. Ik laat het komen...

Ik besef vandaag des te meer dat de betekenis van 'perfect' heel relatief is. Achter deze foto schuilt verdriet maar des te meer ook kracht. De kracht van liefde, samenhorigheid, positiviteit, genieten van de kleine dingen... de kracht van Tuur!!!

Dit is de boodschap die Tuur uitstraalt: Blijf glimlachen, want het leven is zo mooi dat er wel altijd iets is dat ons laat glimlachen.

En dat doet deze foto met mij... hij laat me glimlachen... mijn perfecte foto!!




4 opmerkingen: