6 juli 2017

Vanmorgen werden we om 9u in het ziekenhuis in Heusden verwacht voor een tussentijdse bloedcontrole. Alles verliep heel vlotjes. Tuur heeft tijdens het wachten, tot de verdovende pleisters ingewerkt waren, wat gespeeld in de speelzaal. Tijdens het prikken heeft hij enkele traantjes gelaten, maar verder heeft hij dat weer superflink gedaan!

Ik had gevraagd voor snelle bloedresultaten, want aan de blauwe plekjes op zijn lichaam te zien, vermoedde ik dat hij bloedplaatjes moest bijkrijgen. En helaas, na een telefoontje naar de kinderarts, werd mijn vermoeden bevestigd... zijn plaatjes stonden veel te laag. 

Een volgend telefoontje naar Leuven en we konden vertrekken naar Gasthuisberg. Tuur vond het allemaal maar niks. Voor vertrek zijn er weer wat traantjes gevloeid.

Ikzelf had ook liever rond gereden naar speeltuinen en zwembaden, dan naar ziekenhuizen en dokters. De noden van mijn drie schattekes liggen momenteel zo ver uit mekaar dat het steeds moeilijker wordt om ze allemaal tevreden te stellen. Wat Fien graag wilt doen, mag Tuur niet meedoen en kan Ties nog niet. Het lijkt alsof ik me elke dag opnieuw in drie moet splitsen, allemaal apart en amper samen. En dat laatste is nu net wat ik zo graag wilde... 

In Leuven aangekomen, verliep alles heel vlotjes aangezien ze op de hoogte waren van onze onverwachte opkomst. Na 1,5u waren de plaatjes ingelopen en was het naspoelen voorbij. Hup, naar huis, kleine broer en zus halen om samen nog een beetje te gaan spelen...