maandag 2 november 2015

2 november 2015

We zijn de vakantie gestart met weer maar eens een bloedcontrole...

Tuur zijn bloedplaatjes waren weer fel gezakt naar 25000 dus een transfusie was noodzakelijk. Bij de bestelling van de plaatjes was er iets fout gelopen, want de bestelde zak was niet voldoende voor wat Tuur moest bijkrijgen. De kleine zak werd al aangehangen terwijl er een andere werd bijbesteld.

Op de WII spelen tijdens het wachten...



De kans bestaat dat Tuur zijn aanhoudende hoofdpijn deels komt van het te veel aan vocht in de hersenkamers. Daarom werd vandaag de weerstand van Tuur zijn drainagepompje nog eens keer bijgeregeld. Dit wordt aan de hand van een magnetisch toestelletje gedaan dat uitwendig op zijn pompje wordt geplaatst.




Op naar woensdag waar een extra oogonderzoek meer antwoorden kan geven...

We zijn nu toch al een heel eind gevorderd in de behandeling van Tuur en het went maar niet... Ik heb een tijdje terug mijne klop gehad waardoor papa het allemaal tijdelijk overneemt, maar ook bij hem begint het door te wegen.
De constante onzekerheid, het zoeken naar antwoorden, de rollercoaster aan emoties, het op- en afrijden naar Leuven, het steeds paraat staan voor een eventuele telefoon van school, het omgaan met Tuur zijn beperkingen zowel die ivm de chemo als de visuele, de verschillende leefwerelden van onze drie kinderen, de huiselijke spanningen die erbij komen kijken,... dit allemaal maakt dat weinig nog vanzelfsprekend is.
Het is niet gemakkelijk, het is een harde en vaak eenzame wereld. Toch proberen we positief te blijven en ons hoofd boven water te houden, maar af en toe voelt het even allemaal zo oneerlijk...





1 opmerking:

  1. Veel sterkte! ...
    Maar toch ook een dikke chapeau voor jullie allemaal voor de reeds afgelegde weg!

    BeantwoordenVerwijderen