16 maart 2015

Vandaag is Tuur op bezoek geweest in zijn klas. Hij vond het heel leuk om zijn vriendjes en al de juf(fen) terug te zien en ik denk andersom ook...

Daarna weer naar Leuven... Wat een dagje was me dat?!

Bij aankomst op de kinderafdeling waren ze verbaasd ons te zien omdat Tuur niet op de lijst stond om vandaag terug te komen. Dus met andere woorden... we moesten eigenlijk niet opgekomen zijn, maar ze zouden ons verwittigen. Dat hadden ze gisteren toch gedaan, dachten we dan?!
Na wat gesprekken met de verpleging berust alles op één grote miscommunicatie...  Nu wachten op een dokter voor het definitieve ontslag.

Voor mama en papa is het wachten vandaag erger dan voor Tuur.
Hij is gaan knutselen in de speelzaal en is namiddag naar school geweest.

Om 16.30 hebben we eindelijk de dokter gezien die bevestigde dat we naar huis konden gaan om daar verder te wachten tot ze ons opbellen met meer nieuws. Want ja... we weten nog steeds niet wanneer de operatie zal doorgaan.

We hebben vandaag een serieuze oefening in wachten, geduld hebben en zenuwen onder controle houden achter de rug.

Super Tuur is dus terug thuis, maar voor hoe lang dat weten we niet. Wordt vervolgd...