23 maart 2015

Vanmorgen nog eens een bezoekje gebracht aan Tuur zijn SUPERklas. Ze hadden een SUPER mooie collage gemaakt om mee naar het ziekenhuis te nemen. 

Tuur had even terug het gevoel gekregen van naar school te gaan:

- Juf Hilde heeft zijn schrijfboekje verbeterd. Jaja, hij is terug begonnen met schrijven.

- Hij heeft tijdens de speeltijd meegespeeld met zijn vriendjes.

- Met de klas in de turnrij van juf Kim... op weg naar de auto :-).

Vanmiddag hebben we papa ontvoerd. We zijn nog gezellig iets gaan eten voor we weer richting Leuven moesten vertrekken.

Voor het gehooronderzoek werden we in St. Rafaël, in Leuven Stad, verwacht. Drukte overal, lang wachten, maar het uiteindelijke resultaat was in orde. 

Waarom een gehooronderzoek? De onderzoeken die Tuur nu krijgt, zijn om de conditie van zijn lichaam in kaart te brengen. Zo zijn er gegevens om mee te vergelijken na de chemo, zodat eventuele schades gemakkelijker op te merken zijn.

Terug in de auto op weg naar onze laatste bestemming van vandaag en de rest van de week... 

Deze keer worden we een verdieping hoger verwacht... kinderoncologie.

Voor mij was de aankomst op de afdeling heel confronterend. Nu is het echt! Dit bezorgt me veel hartzeer...

Ik besef heel goed dat we in deze situatie met Tuur een gouden lotje hebben getrokken, maar vandaag overheerst even verdriet en boosheid. Al de informatie die op ons afkomt, al die dingen waar we rekening mee moeten houden van eten tot wassen... Het wordt me even te veel! De tranen vloeien rijkelijk en ik probeer ze niet tegen te houden...

Tuur laat het allemaal niet aan zijn hartje komen. Deze keer heeft hij een badkamer op de kamer en kan hij de bouwkranen vanuit zijn kamer zien. Hij vindt het tot nu toe allemaal oké.

Hij is blij de psychologe te zien, want hij mag weer wat testjes gaan doen. De leergierige Tuur is terug :-).

Sweet dreams...