maandag 30 maart 2015

30 maart 2015

's Ochtends heeft tuur wel wat last van misselijkheid. Maar goed is dat na enkele uurtjes voorbij zodat hij de dag verder 'normaal' kan invullen.

We zijn naar de winkel geweest, we hebben bezoekjes gehad, we hebben geschreven en gelezen én hij heeft geknutseld met zijn allerliefste mémé.


De grootste en de kleinsten van de familie...



Knutselen met mémé...


en Fien houdt alles in het oog...


's Avonds wordt het Tuur plots te veel... Het nemen van de medicatie leidt tot braken, bijgevolg moet hij alles opnieuw nemen om daarna ook nog zijn mond te spoelen voor hij de nacht in gaat. Hij ziet het even niet meer zitten... Wij staan machteloos. We kunnen hem enkel troosten en er voor hem zijn tot hij de moed vindt om weer verder te gaan... 

De vraag "Waarom?" komt weer naar boven, de emoties volgen...

6 opmerkingen:

  1. Komaan super Tuur!!! Je kan het!!! Dikke knuffel!!! X

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Komaan, niet opgeven!! Wij denken aan je! En weten hoeveel je moet doorstaan!! GOGOGO!!! Met de hulp van supermama en superpapa gaat dat zeker lukken!!! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Volhouden he Tuur, je doet het zoooo goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kom op Tuur, je kan het! Het was leuk om je gisteren een bezoekje te brengen en te zien hoe goed je met dit hele gebeuren omgaat. Wij blijven duimen voor je!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je doet het super Tuur! Wij blijven duimen! Xx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je kan het lieve Tuur!!! xxx

    BeantwoordenVerwijderen