Gisterenavond van Ben nog telefoon gehad dat ze 's nachts niet gingen opereren. Een hele geruststelling om de nacht in te gaan.
Met goede moed aan de dag begonnen, want het is Fientje haar verjaardag! Onze lieve prinses was heel vrolijk en fier. Ze genoot er enorm van om met papa en grote broer te bellen. Ze mist Tuur en heeft toch wel weet van de hele situatie...
Ik heb de juffen van Fien alsook de directeur op de hoogte gebracht zodat ze Fien kunnen opvangen.
Vanmorgen rond 8u heeft Tuur weer een nmr-scan gehad... een toestel met veel lawaai!
Vanmorgen rond 8u heeft Tuur weer een nmr-scan gehad... een toestel met veel lawaai!
De plannen van vandaag werden rond 11u30 in de war gestuurd. Ben belde met het nieuws dat Tuur 2 extra scans moest laten maken en dat ze vandaag nog gingen opereren. Natuurlijk wilde ik naar Tuur toe. Ik ben Fien van school gaan halen. Thuis stond een feestploeg haar op te wachten om samen met haar frietjes te eten. Na snel iets gegeten te hebben, ben ik naar Leuven vertrokken. Ondertussen waren er bij Ben en Tuur verschillende mensen die vanalles kwamen vertellen. Ik was bang, ongerust,... Er ging vanalles door me heen! Ik moest en zou bij Tuur zijn.
Aangekomen zei Tuur me dat hij me gemist had... De tranen sprongen in mijn ogen. Ik moest er voor Tuur zijn!
Er is ook weer wat bezoek geweest. Helaas hebben ze hem maar 15 min gezien, maar Tuur had er deugd van. Toen kwamen ze hem weer halen voor de tweede nmr-scan van de dag. Hij vroeg: 'Weer eentje die zoveel lawaai maakt?'. Hij was aan het wenen. Mijn hart brak... Ik wilde hem zo bijeen pakken en naar huis gaan, maar we moeten door. Ik mocht bij hem blijven maar hij had het enorm moeilijk. Ze hebben de scan een keer moeten stilleggen omdat hij aan het wenen was. Maar zo flink als hij is, heeft hij doorgezet. Ik mocht bij hem aan het hoofd gaan staan zodat ik hem kon aanraken als er geen lawaai was, dan werden er geen beelden gemaakt. Hij was weer heel dapper geweest.
Terug naar de kamer om een uurtje later opgehaald te worden, dit keer voor een gewone CT-scan, zonder lawaai :-).
Vooraf hadden we zijn operatiekleed al aangedaan omdat het kon zijn dat ze hem meteen naar het operatiekwartier gingen brengen. Helaas waren we te vroeg, dus maar weer naar de kamer om daar 10 min. later weer opgehaald te worden voor de operatie.
Op de planning staan het plaatsen van een drainage dat het hersenvocht afvoert naar de blaas en het nemen van een stukje weefsel van de tumor.
Tuur was zo moe van de indrukken van de dag dat hij in de wachtruimte voor de operatie in slaap was gevallen. Helaas wakker geschoten in de OK terwijl ze hem aan het klaarmaken waren, maar hij is rustig in slaap gevallen.
De emoties zijn vandaag hoog opgelaaid, de angst is er ook :-(. We zijn een kaarsje gaan branden in de kapel en dat gaf wel wat rust...
Nu is het afwachten... Tijdens de operatie hebben ze 2 keer naar de OK gebeld en alles verliep volgens planning. Om 21.50 hebben we dan telefoon gekregen dat we naar hem toe mochten. Eerst Ben, want dat had Tuur gekozen. Papa moest er zijn als hij wakker werd. Daarna mocht ik gaan... Wat verschoot ik! Zijn hoofd was kaal geschoren en hij had er grote plakkers op. Hij ziet er nu echt uit als een kankerpatiëntje. Hij heeft veel pijn, maar ze geven voldoende pijnstillers om het hem zo comfortabel mogelijk te maken. Hij moet nog een poosje blijven tot de pijn stabiel is.
Ben gaat ondertussen naar huis, er mag maar één ouder bij hem blijven.
Tegen 24u zijn we op de kamer. Ze moeten nog heel wat kabeltjes aansluiten zodat ze zijn lichaamsparameter kunnen opvolgen en er wordt een pijnpomp geplaatst.
We proberen wat te slapen.
Om 1u komt de dokter van wacht langst die hem nog even controleert. Alles is ok.
Om 1u30 moet Tuur overgeven. We moeten zijn heel bed heropmaken, dit doet hem veel pijn. Hij krijgt nog iets bij tegen de misselijkheid. Om 4u20 komen ze nog iets tegen de pijn opstarten.
Om 6u is hij wakker en wilt hij tv kijken. Een nieuwe dag kan beginnen...
Terug naar de kamer om een uurtje later opgehaald te worden, dit keer voor een gewone CT-scan, zonder lawaai :-).
Vooraf hadden we zijn operatiekleed al aangedaan omdat het kon zijn dat ze hem meteen naar het operatiekwartier gingen brengen. Helaas waren we te vroeg, dus maar weer naar de kamer om daar 10 min. later weer opgehaald te worden voor de operatie.
Op de planning staan het plaatsen van een drainage dat het hersenvocht afvoert naar de blaas en het nemen van een stukje weefsel van de tumor.
Tuur was zo moe van de indrukken van de dag dat hij in de wachtruimte voor de operatie in slaap was gevallen. Helaas wakker geschoten in de OK terwijl ze hem aan het klaarmaken waren, maar hij is rustig in slaap gevallen.
De emoties zijn vandaag hoog opgelaaid, de angst is er ook :-(. We zijn een kaarsje gaan branden in de kapel en dat gaf wel wat rust...
Nu is het afwachten... Tijdens de operatie hebben ze 2 keer naar de OK gebeld en alles verliep volgens planning. Om 21.50 hebben we dan telefoon gekregen dat we naar hem toe mochten. Eerst Ben, want dat had Tuur gekozen. Papa moest er zijn als hij wakker werd. Daarna mocht ik gaan... Wat verschoot ik! Zijn hoofd was kaal geschoren en hij had er grote plakkers op. Hij ziet er nu echt uit als een kankerpatiëntje. Hij heeft veel pijn, maar ze geven voldoende pijnstillers om het hem zo comfortabel mogelijk te maken. Hij moet nog een poosje blijven tot de pijn stabiel is.
Ben gaat ondertussen naar huis, er mag maar één ouder bij hem blijven.
Tegen 24u zijn we op de kamer. Ze moeten nog heel wat kabeltjes aansluiten zodat ze zijn lichaamsparameter kunnen opvolgen en er wordt een pijnpomp geplaatst.
We proberen wat te slapen.
Om 1u komt de dokter van wacht langst die hem nog even controleert. Alles is ok.
Om 1u30 moet Tuur overgeven. We moeten zijn heel bed heropmaken, dit doet hem veel pijn. Hij krijgt nog iets bij tegen de misselijkheid. Om 4u20 komen ze nog iets tegen de pijn opstarten.
Om 6u is hij wakker en wilt hij tv kijken. Een nieuwe dag kan beginnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten