donderdag 19 maart 2015

19 maart 2015

Na enkele dagen begint de onwetendheid te knagen bij iedereen. We zijn wel thuis, maar lopen tegen de muren op. Tuur heeft het emotioneel niet gemakkelijk. De frustraties laaien hoog op bij hem en hij heeft veel verdriet. Hij wilt zo graag naar school gaan maar hij wordt verplicht om stil te staan. Dit doet een moederhart heel veel pijn.

We besluiten het heft in eigen handen te nemen en te bellen voor meer informatie.
Wat we te horen kregen, is niet waar we ons op hadden voorbereid, in hoeverre dat dat kan...
Ze gaan tuur niet opereren omdat de operatie een te groot risico zou zijn. Er  zouden te belangrijke functies geraakt kunnen worden zoals geheugen en spraak. Ook kunnen ze maar 20% van de tumor wegnemen. Dit betekent dat Tuur chemo gaat moeten krijgen.

Dit komt hard aan! We wisten dat dit eraan zat te komen, in de toekomst, nu nog niet... Het is een slag in ons gezicht. Je wilt gewoon niet dat je kind dit moet meemaken. Het doet zo'n pijn, het is zo oneerlijk en we kunnen niks doen... Gewoon weer wachten.

Ik heb Tuur  uitgelegd wat hem nog te wachten staat. Hij beseft nu heel goed dat hij echt ziek is, dat zijn weg nog heel lang is en dat het nog een zware periode zal worden. Het maakt hem heel verdrietig, net als ons. We hebben samen heel wat traantjes gelaten en zijn eens goed boos geweest. We hebben hem beloofd dat mama en papa altijd naast hem zullen staan en hij heeft ons verzekerd dat hij heel hard gaat vechten tegen dat vieze ding in zijn hoofd. En daar gaan we voor...
Super Tuur, je kan het!!!

3 opmerkingen:

  1. Liefste Supertuur, wij zijn allemaal heel verdrietig dat je nog niet naar ons klasje kan komen!! Wij willen je allemaal heel graag terug bij ons!!Wij maken nog meer mooie tekeningen voor jou!! Wij hopen dat de medicijntjes dat vieze ding in je hoofdje gaan wegdoen en dat jouw kleine lijfje sterk genoeg is om te vechten!! Maar je hebt het nu al heel flink gedaan, dus dit zal je zeker ook goed doen!! Wij vinden je allemaal super dapper en super moedig!! Wij denken aan je en geven je een dikke knuffel en een dikke kus!! Rodi, Jinte, Linde, Ben, Amine, Yasin, Wout, Dominic, Lowie, Robrecht, Berkay, Amber, Liene, Mattia, Kobe en de juf!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De tranen springen in mijn ogen als ik dit lees... Jullie zijn prachtig, hoe jullie hier samen tegen vechten is mooi om te lezen. Hoe jullie dit tegenover Tuur kunnen uitleggen en hem laten voelen dat het oké is om bang, verdrietig en boos te zijn. Ook om tegenover elkaar zo eerlijk te zijn over jullie eigen gevoel!!! Jullie mogen trots zijn op jullie zelf!!! en op jullie ongelofelijk sterke zoon super Tuur!!! Wat een vechterke is dat en ik duim elke dag mee dat je dat vieze beest snel kan verslaan!!! Dikke knuffel!!! Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Tuur, samen met mijn mama en papa denken we hier elke dag aan jou en je familie. We sturen je via deze weg dan ook heel veel moed en kracht zodat je snel weer met ons kan komen spelen.
    Groetjes, Sverre.

    BeantwoordenVerwijderen